Briefingi i komentarze do premiery będą transmitowane w telewizji NASA , NASA.gov/live , YouTube.com/NASAJPL i Ustream.tv/NASAJPL . Nagrania na żądanie będą również dostępne na stronach YouTube i Ustream po zakończeniu wydarzeń na żywo.
Kanały telewizyjne NASA to cyfrowe sygnały pasma C przenoszone przez modulację QPSK / DVB-S na satelicie Galaxy-13, transponder 11, na 127 stopniach długości geograficznej zachodniej, z częstotliwością łącza w dół 3920 MHz, polaryzacją pionową, szybkością transmisji danych 38,80 MHz, symbol szybkość 28,0681 Mbps i 3/4 FEC. Do odbioru wymagany jest zintegrowany dekoder odbiornika zgodny z Digital Video Broadcast.
Aby uzyskać więcej informacji na temat programu telewizyjnego NASA, odwiedź www.nasa.gov/ntv
Najpierw Al Amal (Nadzieja) od Zjednoczonych Emiratów Arabskich, a potem chińska sonda Tianwen-1. To jednak nie koniec, bo do Czerwonej Planety zbliża się absolutna gwiazda wśród łazików – Perseverance, która w dodatku od razu wtargnie na powierzchnię Marsa. Z tej okazji przyjrzyjmy się bliżej łazikowi, technologii i eksperymentom, które ze sobą zabrał, a także samej misji i testom przeprowadzanym na Ziemi.
Przebieg i cel misji:
Persy ma za zadanie szukać pozostałości mikroorganizmów, które mogłyby pomóc w zbadaniu przeszłości Marsa i ewentualnej zdolności do zamieszkania planety. Nie jest to jednak jego jedyna praca.
Zakładając, że wszystko pójdzie zgodnie z planem, będziemy mieli do czynienia z przełomowymi demonstracjami technologicznymi i naukowymi. Helikopter Ingenuity, który aktualnie podróżuje schowany w „podbrzuszu” łazika, to pierwsze urządzenie mające latać nad powierzchnią innej planety, niż Ziemia. Testowy system MOXIE zajmie się przetwarzaniem dwutlenku węgla w tlen. Są to eksperymenty, które przyczynią się do utorowania drogi, dla przyszłych kolonizatorów Czerwonej Planety.
Prócz tego, Perseverance wyposażony jest w szereg kamer i mikrofon, oczekujemy więc niecierpliwie na zdjęcia i nagrania z Marsa. Łazik zawiera także stację pogodową, która pomoże w klasyfikacji warunków pogodowych, czy spektroskop.
Być może doczekamy się także pierwszych próbek pobranych z Marsa, które będą bezpiecznie oczekiwały we wnętrzu łazika, aż przy okazji kolejnych misji, zostaną odesłane na Ziemię.
Jeśli naszej Wytrwałości podwinie się noga (czy spadochron) podczas lądowania, to sami widzicie, że ominie nas wiele ekscytujących badań. Umówmy się jednak, że cały czas zakładamy udane lądowanie. Minie kilka tygodni, zanim Perseverance zacznie swoją właściwą pracę, ponieważ po lądowaniu zespoły pracujące przy misji, będą musiały przetestować działanie wszystkich systemów. Należy się więc uzbroić w cierpliwość.
Charakterystyka łazika:
Budowa łazika oparta była w większości na jego młodszym bracie, Curiosity, co oznacza znaczne zmniejszenie kosztów i ryzyka. Perseverance jest nieco większy od poprzednika, a ulepszeniem są nowe koła mogące sobie lepiej poradzić na powierzchni Czerwonej Planety. To nie jedyna nowość – Persy jest pionierem, jeśli chodzi o innowacyjne wiertło, które pozwoli na pobranie próbek marsjańskiego gruntu, posiada także tubki do ich przechowywania. Dane techniczne:
- długość: ok 3 m,
- szerokość: ok 2,7 m,
- wysokość: ok 2,2 m,
- waga: 1025 kg.
By uprościć budowę łazika, NASA opisuje go terminami, które znamy i porównuje go często zarówno do samochodu, jak i człowieka. Nadwozie, ciało - Warm Electronics Box (WEB) ma za zadanie chronić elektronikę i komputer -Rover Compute Element (RCE), który pełni rolę mózgu. Właściwie to łazik wyposażony jest w dwa komputery, w razie awarii tego głównego. Cóż, kto by nie chciał zapasowego mózgu? Masz dla kamer to szyja i kark naszego bohatera, a same kamery i mikrofon to jego oczy i uszy. Ramiona posłużą łazikowi do zwiększenia swojego zasięgu i pobraniu próbek, a nogi i koła pozwolą mu się oczywiście przemieszczać. Dzięki antenie może się komunikować, a wszystko jest możliwe dzięki energii elektrycznej, którą łazik uzyskuje dzięki radioizotopowemu systemowi zasilania (energia uzyskiwana dzięki rozkładowi radioaktywnego pierwiastka, jakim jest pluton. Multi-Mission Radioisotope Thermoelectric Generator, czyli MMRTG, konwertuje ciepło powstające z tego rozkładu w energię elektryczną).
Prawdopodobnie rok 2021 będzie rokiem nowych odkryć w historii eksploracji Marsa. Trzy statki kosmiczne - nadzieja ZEA, chiński Tianwen-1 i wytrwałość NASA - są w drodze na Marsa. Wszystkie z nich mają dotrzeć na planetę w tym miesiącu. W dzisiejszym artykule powiemy więcej o aktualnych misjach na Marsa, ich cechach i celach.
Możesz dowiedzieć się, dlaczego badamy Marsa, i dowiedzieć się więcej o historii misji na Marsa w tym artykule.
Misja Emirates na Marsie „Hope Probe”
Pierwsza międzyplanetarna misja Zjednoczonych Emiratów Arabskich, bezzałogowa sonda znana jako „Hope”, została pomyślnie wystrzelona 19 lipca 2020 r. Z Centrum Kosmicznego Tanegashima w Japonii podczas okna startowego wypraw na Marsa. Takie okna uruchamiania występują mniej więcej co 26 miesięcy. Pozwalają na krótsze i bardziej efektywne podróże na Marsa, ponieważ w tych okresach Czerwona Planeta i Ziemia leżą po tej samej stronie Słońca i są bliżej siebie niż zwykle. China National Space Administration (CNSA) i NASA również skorzystały z okna wystrzelenia Marsa w lipcu 2020 r.
Według Agencji Kosmicznej ZEA misja Emirates Mars Mission „Hope Probe” ma być pierwszą, która zapewni pełny obraz marsjańskiej atmosfery. Celem naukowym misji Hope jest zbadanie dynamiki klimatu i globalnej mapy pogody, struktury i zmienności wodoru i tlenu w atmosferze Marsa oraz wpływu zmian pogody na ucieczkę tych gazów w kosmos.
Sonda nadziei będzie pierwszą z trzech misji, które dotrą na Marsa w tym miesiącu. Sonda zautomatyzowana wejdzie na orbitę wokół Marsa 9 lutego około godziny 10:30 czasu wschodniego (15:30 czasu polskiego). Około 75 dni po wstawieniu orbity rozpocznie się faza naukowa misji ZEA na Marsa. Hope będzie krążyć wokół Czerwonej Planety i zbierać dane przez co najmniej pełny rok marsjański - odpowiednik 687 dni na Ziemi.
Tianwen-1, chińska misja łazika marsjańskiego i orbitera
Tianwen-1 to pierwsza chińska misja na Marsa. Został wystrzelony 23 lipca 2020 r. Z Wenchang Satellite Launch Center na wyspie Hainan w Chinach. Nazwa „Tianwen-1” została zaczerpnięta z wiersza Qu Yuana, jednego z największych starożytnych chińskich poetów i oznacza „pytania do nieba” lub „kwestionowanie niebios”. Misja składa się z orbitera i łazika.
Rok 2021 dopiero się rozpoczął, a naukowcy już odkryli nową kometę, która może stać się najjaśniejszą w tym roku. W dzisiejszym artykule omówimy szczegółowo kometę C / 2021 A1 (Leonard).
3 stycznia 2021 roku amerykański astronom Gregory J. Leonard odkrył nową kometę w Obserwatorium Mount Lemmon w Arizonie w USA. Nazwano ją C / 2021 A1 (Leonard) - litera „C” oznacza „kometę nieokresową”, a „2021 A1” wskazuje, że była to pierwsza kometa odkryta w pierwszej połowie stycznia 2021 roku.
Specyfiką komety Leonard jest niesamowita prędkość - około 70 km / s! Porusza się o 6 km / s szybciej niż zeszłoroczna kometa NEOWISE. Dzięki takiej prędkości pozycja komety na niebie będzie się zmieniać każdego dnia, gdy będziemy ją obserwować z Ziemi.
Kometa Leonard ma hiperboliczną trajektorię, co oznacza, że przekroczy Układ Słoneczny tylko raz, a następnie odsunie się daleko od nas i już nigdy nie wróci. Masz więc tylko jedną szansę, aby to zobaczyć.
Jak zobaczyć kometę Leonarda?
Niestety, aby obserwować kometę C / 2021 A1 (Leonard), trzeba będzie czekać prawie cały rok. Kometa zbliży się do Ziemi i będzie najlepiej widoczna 12 grudnia 2021 roku, mijając naszą planetę w odległości 34 milionów km lub 21 milionów mil. Po osiągnięciu najbliższego punktu na Ziemi kometa Leonard również minie dość blisko Wenus (4,2 miliona km ). Nawiasem mówiąc, w historii astronomii tylko 5 komet znajdowało się bliżej Ziemi niż kometa Leonard do Wenus.
Kometa jest obecnie zbyt słaba, aby można ją było obserwować nawet przez teleskopy. Jednak w grudniu 2021 r. Może osiągnąć widoczność gołym okiem, świecąc z jasnością 5 lub 4. Ponadto, gdy kometa Leonard zostanie umieszczona między Słońcem a Ziemią, jej wielkość może osiągnąć nawet 1,5 z powodu efekt rozpraszania do przodu. Możesz spojrzeć na wykres pokazujący szacunkowy rozwój wielkości komety tutaj.
Jeśli mieszkasz na północnych szerokościach geograficznych, obserwacje komety Leonard możesz rozpocząć już we wrześniu. Będzie powoli przesuwać się w pobliżu gwiazdozbiorów Wielkiej Niedźwiedzicy, Psów Wenatici i Coma Berenices. W pierwszej połowie grudnia kometę można zobaczyć w pobliżu gwiazdozbiorów Woloty, Węże, Herkulesa i Wężownika. Następnie przeniesie się na południową półkulę niebieską.
Jest za wcześnie, aby stwierdzić, czy do końca 2021 roku kometa Leonard zapewni spektakularne widowisko astronomiczne, ale miejmy na to nadzieję. W końcu to właśnie uwielbiamy w kometach - ich zdolność do trzymania nas na krawędzi naszych miejsc, zawsze czekających na miłą niespodziankę.
C/2021 A1 (Leonard)
Efemerydy na miesiąc grudzień 2021 r.
DATA |
RA |
DE |
Mag. |
Elong. |
Faza |
Wschód |
Tranzyt |
Zachód |
2021-12-01 |
13h28m43.0s |
+29°22'54" |
6.6 |
+67°42' |
+82°19' |
23h11m |
8h19m |
17h35m |
2021-12-02 |
13h38m29.8s |
+28°35'20" |
6.4 |
+66°24' |
+85°42' |
23h25m |
8h25m |
17h33m |
2021-12-03 |
13h49m41.0s |
+27°36'29" |
6.2 |
+64°45' |
+89°28' |
23h43m |
8h31m |
17h31m |
2021-12-04 |
14h02m32.5s |
+26°22'55" |
5.9 |
+62°39' |
+93°43' |
0h07m |
8h40m |
17h29m |
2021-12-05 |
14h17m22.5s |
+24°50'08" |
5.7 |
+60°01' |
+98°33' |
0h33m |
8h50m |
17h27m |
2021-12-06 |
14h34m31.3s |
+22°52'20" |
5.4 |
+56°44' |
+104°04' |
1h03m |
9h02m |
17h25m |
2021-12-07 |
14h54m18.8s |
+20°22'28" |
5.2 |
+52°39' |
+110°24' |
1h00m |
9h17m |
17h23m |
2021-12-08 |
15h17m01.8s |
+17°12'47" |
4.9 |
+47°38' |
+117°41' |
1h36m |
9h35m |
17h21m |
2021-12-09 |
15h42m47.6s |
+13°16'39" |
4.7 |
+41°39' |
+125°56' |
2h19m |
9h56m |
17h19m |
2021-12-10 |
16h11m26.6s |
+08°32'01" |
4.5 |
+34°47' |
+135°04' |
3h08m |
10h20m |
17h18m |
2021-12-11 |
16h42m24.5s |
+03°06'01" |
4.3 |
+27°25' |
+144°36' |
4h03m |
10h47m |
17h16m |
2021-12-12 |
17h14m41.4s |
-02°42'23" |
4.2 |
+20°28' |
+153°26' |
5h03m |
11h16m |
17h14m |
2021-12-13 |
17h46m59.3s |
-08°26'07" |
4.2 |
+15°42' |
+159°25' |
6h04m |
11h45m |
17h12m |
2021-12-14 |
18h17m59.3s |
-13°39'30" |
4.2 |
+15°01' |
+160°00' |
7h03m |
12h13m |
17h11m |
2021-12-15 |
18h46m39.0s |
-18°06'55" |
4.3 |
+17°50' |
+155°46' |
7h59m |
12h39m |
17h09m |
2021-12-16 |
19h12m21.8s |
-21°44'31" |
4.4 |
+21°49' |
+149°37' |
8h48m |
13h01m |
17h07m |
2021-12-17 |
19h34m56.0s |
-24°36'37" |
4.5 |
+25°40' |
+143°14' |
9h31m |
13h21m |
17h05m |
2021-12-18 |
19h54m27.5s |
-26°50'56" |
4.7 |
+29°00' |
+137°10' |
10h07m |
13h37m |
17h03m |
2021-12-19 |
20h11m12.6s |
-28°35'31" |
4.8 |
+31°44' |
+131°34' |
10h37m |
13h51m |
17h00m |
2021-12-20 |
20h25m31.2s |
-29°57'21" |
4.9 |
+33°55' |
+126°25' |
11h03m |
14h02m |
16h58m |
2021-12-21 |
20h37m43.7s |
-31°01'58" |
5.0 |
+35°38' |
+121°39' |
11h23m |
14h10m |
16h55m |
2021-12-22 |
20h48m08.5s |
-31°53'33" |
5.1 |
+36°57' |
+117°12' |
11h41m |
14h17m |
16h52m |
2021-12-23 |
20h57m02.1s |
-32°35'16" |
5.3 |
+37°55' |
+113°01' |
11h55m |
14h22m |
16h49m |
2021-12-24 |
21h04m38.2s |
-33°09'23" |
5.4 |
+38°38' |
+109°03' |
12h06m |
14h26m |
16h45m |
2021-12-25 |
21h11m08.4s |
-33°37'40" |
5.5 |
+39°06' |
+105°16' |
12h15m |
14h29m |
16h41m |
2021-12-26 |
21h16m42.3s |
-34°01'21" |
5.5 |
+39°22' |
+101°38' |
12h23m |
14h31m |
16h38m |
2021-12-27 |
21h21m28.1s |
-34°21'24" |
5.6 |
+39°29' |
+98°06' |
12h29m |
14h32m |
16h34m |
2021-12-28 |
21h25m32.2s |
-34°38'32" |
5.7 |
+39°27' |
+94°41' |
12h34m |
14h32m |
16h29m |
2021-12-29 |
21h29m00.5s |
-34°53'16" |
5.8 |
+39°18' |
+91°21' |
12h37m |
14h32m |
16h25m |
2021-12-30 |
21h31m57.5s |
-35°06'03" |
5.9 |
+39°04' |
+88°05' |
12h40m |
14h31m |
16h21m |
2021-12-31 |
21h34m27.3s |
-35°17'10" |
6.0 |
+38°43' |
+84°54' |
12h42m |
14h29m |
16h16m |
W noce od 24 do 26 stycznia wypatruj na niebie jasnego, przybywającego księżyca. Pozostanie wewnątrz sześciokąta zimowego - jednego z najsłynniejszych asteryzmów na półkuli północnej. W dzisiejszym artykule powiemy więcej o sześciokącie zimowym i jak go znaleźć na skydome. Ujawnimy również różnicę między konstelacją a asteryzmem.
Co to jest Winter Hexagon (Winter Circle)?
Zimowy sześciokąt lub zimowy krąg to asteryzm - dobrze znana grupa gwiazd - widoczna na niebie półkuli północnej. Ten asteryzm jest najlepiej widoczny na półkuli północnej zimą, a jego kształt przypomina zarówno okrąg, jak i sześciokąt, chociaż sześciokąt jest dokładniejszy. Dlatego tak się nazywa.